Eén Vandaag…
een gewaardeerd TV-programma na het zes uur-Journaal. Maar soms komt er wel èrg veel aan de orde in één uitzending. Vanavond (28 augustus) was bijzonder schokkend wat een vrouw uit Boetsja (Oekraïne) vertelde over de dagen waarop de Russen met veel geweld haar stad innamen. Zóveel doden die dagen lang op straat bleven liggen. Zóveel verwoesting. En ook de echtgenoot van die mevrouw uit Boetsja overleefde het niet. Ze leek me sterk! Maar door wat voor dal moet ze heen..?? Het valt niet mee om daar met ‘droge ogen’ naar te kijken. En ik dacht ook aan Nieuw-Beijerland op 27 augustus. Zes doden, zeven gewonden tijdens een barbecue. Het had zo’n mooi feestje moeten worden…

Onze startzondag, gisteren, wàs een gezellig feestje. Met een best mooie kerkdienst en smakelijke soep en veel gezelligheid en zo! Maar…was het geheel in dit tijdsgewricht niet tè feestelijk? Ik heb ervan genoten. Maar was ‘de wereld’ wel genoeg aanwezig? Dat kun je je afvragen. 

Het jaarthema Aan Tafel kun je kerkelijk en theologisch invullen. Met zinvolle gedachten over bijv. het Avondmaal. Of over de maaltijd van de Agapè = liefde. Maar je kunt en moet ook denken aan mensen wier tafel verwoest is. Aan mensen die wel een tafel hebben, maar nauwelijks voedsel.
Aan de mensen die zaterdagavond gezellig buiten bij de ijsclub aan een tafel zaten toen ineens die vrachtwagen op hen af kwam. Ook dat alles hoort bij Aan Tafel.  

In de kerk mag de wereld nooit ver weg zijn. En dus…blijven we bidden en (waar we kunnen) ons best doen voor mensen die leven te midden van oorlog en van diep verdriet. In dat kader wil ik ook ons mooie feestje op de startzondag zien. En dat wil ik graag met u en jou delen.
Aan U behoort, o Heer der heren, de aarde met haar wel èn wee!