Beste mensen,
 
Vrijdagavond 23 december 2022…
het laatste wekelijks gesprek van dit jaar met minister-president Rutte, op NPO 1.
Arjan Noorlander spreekt met de premier over de vele goede voornemens van zijn vierde kabinet, dat aantrad op 10 januari. Maar nog geen zeven weken later veranderde de situatie in Europa, in de wereld, volledig toen Vladimir Poetin besloot zijn plannen voor een ‘speciale militaire operatie’ in Oekraïne uit te voeren.  Deze ‘operatie’ was niet helend en genezend, zoals een medische operatie, maar verwoestend. Een keiharde ordinaire oorlog, met heel veel gewonden en doden op het slagveld. En in de dorpen en steden.
Rutte zei vanavond: Dit is zoiets groots! Hij vertelde hoe zijn baan als premier hierdoor inhoudelijk enorm is veranderd. En ineens drong door zijn woorden (opnieuw) tot mij door hoe groot en hoe vér-strekkend deze oorlog is. Ik voel de emoties achter zijn taal.

Kun je in zo’n jaar
zingen over Vrede op aarde? Kun je de geboorte van het Kindeke Jezus vieren?
In alle nuchterheid zeg je misschien NEE. Nee, dat kan niet. Schei uit, we slaan gewoon een jaartje over…
Maar vanuit ons geloof zeggen we: JA. Dat kunnen we. JA, dat moeten we zelfs! Als een tegengeluid tegen al het oorlogsgeluid en -geweld in. Het kind in de kribbe, nu nog weerloos, zal - éénmaal groot geworden - het kwaad in de wereld overwinnen. Ook het oorlogsgeweld.
Gelukkig zijn de vredestichters! (Matthéüs 5)

Poetin
wordt zelfs door één van zijn vrinden - de geestelijk leider van de orthodoxe kerk in Moskou -
gesteund in wat hij doet en laat doen in Oekraïne. Het moet niet gekker worden. Dat noemen we nou: stinkende theologie. Theologie die machtsdenken en rücksichtslos moorden legitimeert.    
En om dàt tegen te gaan, blijven we geloven en zingen. Van vrede op aarde. En van Gods welbehagen
in de mensen van goede wil. Mensen die blijven geloven in de helende en genezende kracht van een operatie (waarmee verschillende leden van onze Gemeente in het bijna afgelopen jaar ervaring hebben opgedaan. Maar dit terzijde.)

Voor Mark Rutte
is ´visie´ doorgaans een lastig woord.  Hij is allereerst probleem-oplosser. Trouble-shooter!
Dat verbaast me wel eens van iemand die al zo veel jaren dit hoge ambt bekleedt.
Maar vanavond raakt hij me. Door de emotie in en achter zijn woorden.
En wij, in de gemeente Woensdrecht, in Ossendrecht? Wij blijven zingen. Tegen de klippen op.
Over het Kindeke dat vrede brengt. Of zoals Paul van Vliet het schreef en zong:
Als wij niet meer geloven dat het kan - wie dan wel?
Als wij er niet mee komen, met een plan - wie dan wel?
Als wij er niet voor zorgen dat de toekomst is geborgen
voor de kinderen van morgen - wie dan wel?
Als wij onszelf niet dwingen een gat in de lucht te zingen
waar zij in kunnen springen - wie dan wel?

Ik wens u gezegende en feestelijke Kerstdagen.
U / jij bent welkom in onze kerkdiensten in Ossendrecht:
op Kerstavond op 21.30 uur. Op Eerste Kerstdag om 09.45 uur.
Op Nieuwjaarsdag om 09.45 uur.

Een hartelijke groet van uw dominee.
W. Lolkema, 23 december 2022.