Beste gemeenteleden.

De teller voor een gespreksgroepje op de maandag staat momenteel op één. Dat vind ik jammer, maar het is niet anders. Eén deelnemer (en ik) is een beetje te weinig voor een vruchtbaar groepsgesprek. Dus gaat deze activiteit nu niet door. Maar misschien een volgend jaar wel?

Maar stel nu dat u dit leest en denkt: Verdraaid, vergeten! Ik had best willen meedoen!...bel of mail mij dan meteen. Want ik houd de tijd van 14.30 tot 16.30 uur a.s. maandag nog TOT het a.s. weekend open. T. 0164 31 44 66 en E.mail: w.lolkema@gmail.com Erg leuk als u meedoet!

En dan kan ik meteen de gelegenheid benutten om u en jou een verhaaltje door te sturen wat ik een paar weken geleden schreef voor het Ossendrechts dorpsblad ’t Loopke.

Een hartelijke groet van uw dominee! W. Lolkema, 10 februari 2022.

Een ongeluk…bij Ossendrecht,

op zaterdagmiddag 8 januari, op de Putseweg. Er waren drie voertuigen bij betrokken. De gevolgen waren behoorlijk ernstig: drie minderjarige gewonden en een baby zijn naar het ziekenhuis vervoerd.

Een bestuurder is aangehouden. En dan de schrik en de enorme ravage. En dat alles op een dag waarop je elkaar nog Gelukkig Nieuwjaar mag wensen!

De weg van Ossendrecht naar Putte vind ik als automobilist soms spannend. (Zeker bij avond, maar dit terzijde.) Zou een maximum-snelheid van zestig of zeventig kilometer per uur in plaats van tachtig hier niet veiliger zijn? Maar…ik ben een eenvoudige dominee en geen verkeersdeskundige of politicus.

Toch: wat jammer en droevig dat het nieuwe jaar voor een aantal mensen daar op die zaterdag zo ellendig van start is gegaan. En de oorzaak? Iemand die met veel teveel alcohol in zijn lijf en zonder geldig rijbewijs op zak achter het stuur is gekropen. Hopelijk heeft deze man nu het gevoel dat het wel héél mooi zou zijn als hij de tijd kon terugdraaien… Hopelijk heeft hij spijt.

Ik herinner mij een zin uit het theorieboekje van het CBR toen ik in de jaren tachtig van de vorige eeuw rijexamen deed: je houden aan de geboden en verboden in het verkeer heeft te maken met respect voor je mede-weggebruiker, iemand die je helemaal niet kent!

En nu wordt de dominee in mij wakker 😉. Want dit komt wel heel dicht bij het begrip naastenliefde. Soms spreek ik in mijn werk mensen van een zekere leeftijd (niet meer de jongsten) die zeggen:

het autorijden gaat nog wel,…maar ik houd mijzelf in de gaten want het gaat niet alleen om mijn veiligheid maar ook om die van anderen… mensen die ik vrijwel nooit ken, maar toch…

Het bekendste Bijbelgedeelte over dit onderwerp staat in het Evangelie volgens Lucas, hoofdstuk 10, de verzen 25 en volgende, over de Barmhartige Samaritaan. Een ernstig mishandelde man ligt zwaar gewond langs de kant van de weg. Een priester en een Leviet laten hem links liggen. Hebben ze het te druk met vergaderen, preken of offers brengen? Of met het schijven van stukjes voor het dorpsblad? Wie zal het zeggen?

Een Samaritaan, verdacht in de ogen van de gemiddelde Israëliet, juist hij, zorgt wèl voor deze gewonde man. Dit gaat dus over: een medemens zien, WILLEN zien, ook al ken je die ander totaal niet. Ook wij mogen, moeten een medemens willen zien en datgene doen wat nodig is voorzover dat in ons vermogen ligt. (En anders halen we er iemand anders bij.) Dat heeft trouwens niets te maken met iemand lief of aardig VINDEN, maar met iemand lief HEBBEN. Haar of hem het goede gunnen.

In deze coronatijd is dit onderwerp actueel. Allerlei maatregelen, of we ze nu prettig /nuttig vinden of niet, hebben te maken met verantwoordelijkheden die ik draag tegenover medemensen die ik amper of helemaal niet ken. Het mondkapje, de anderhalve meter enzovoorts.

Zeg ik dit nu met een opgeheven vingertje, de dominee als zedenmeester? Nee, ik schrijf dit omdat ik weet dat God van ons houdt. En zoals Hij om ons geeft, zo mogen wij om elkaar geven!

De dichter A. Roland Holst schreef: Laten wij zacht zijn voor elkander, kind!

Een ongeluk bij Ossendrecht…

Geluk IN Ossendrecht - en in andere kernen van onze gemeente Woensdrecht, dat zie ik gelukkig ook vaak. Iets om heel zuinig op te zijn. Dus wens ik jou en u veel geluk! W. Lolkema.