Met liefde en respect gedenken wij onze zuster

Adriana Antonetta Fluyt - Moerland. 

Mw. Adrie Fluyt overleed in Heideduin te Hoogerheide op zaterdag 16 juli in de leeftijd van 87 jaar. Zij was weduwe van Johan Fluyt, overleden in december 2015.

Bovenaan de rouwbrief staat: 
Treur niet om mij, blijf wel aan me denken.

De afscheidsdienst vindt op vrijdagmorgen 22 juli 2022 plaats in de Sint Martinuskerk te Halsteren, aanvang elf uur. 
Daarna volgt de graflegging op de Protestantse Begraafplaats te Halsteren.   
Mag mw. Adrie Fluyt rusten in vrede. 

Bericht van overlijden

Met respect en dankbaarheid gedenken wij onze zuster

Zij overleed op maandagavond 11 juli in hospice Roosdonck te Roosendaal. Mw. Hoek woonde aan de Molenstraat in Hoogerheide. Zij was sinds 2003 weduwe van Jan Hoek. Zij mocht de leeftijd van 96 jaar bereiken.
We gedenken haar betrokkenheid bij de Vrouwenbond, bij het kerkgebouw aan de Schapendreef en haar activiteiten voor de Stichting Zonnebloem. Zo was zij op veel gebieden van het leven medemens. En zo was zij ook één van ons.
De afscheidsplechtigheid vindt plaats op maandag 18 juli om half drie ’s middags in aula De Vier Jaargetijden, Rucphensebaan 95 te Roosendaal. Dit is op het terrein van Zegestede.
Mag Lijntje Hoek rusten in de vrede van onze Heer en Heiland.

(W. Lolkema)

Op woensdagmorgen 6 april is mw. Marjan Smit - van Gelderen overleden. Drie weken daarvóór, op woensdag 16 maart, werkte ze nog actief mee aan de maaltijd voor oudere gemeenteleden in de Oude Pastorie. Ze was nl. lid van onze Diakonale Werkgroep. Maar diezelfde avond moest ze vanuit Ossendrecht in het Roosendaalse ziekenhuis worden opgenomen, afdeling cardiologie. En enkele dagen later bleek ze helaas óók te lijden aan corona (na een eerdere negatieve test…)

Marjan Smit was een bijzonder lid van onze Gemeente. Ze hoorde echt helemaal bij ons. Ze werd geboren in Deventer en was maar liefst 53 jaar getrouwd met haar man Wolter. Samen mochten ze twee kinderen krijgen.  
Het gezin woonde lang geleden in Balk, Friesland. Daar zette Marjan haar beste beentje voor binnen het moderamen van de toenmalige Provinciale Synode Friesland-Zuid. Later heeft ze heel veel kerkenwerk binnen onze Gemeente gedaan, eigenlijk tot het laatst toe: tot op de dag van haar ziekenhuis-opname, zie boven.
Marjan was jarenlang ouderling-scriba van onze Gemeente. Ze is ook een periode diaken geweest. Ze heeft ontelbaar veel liturgieën getypt en verstuurd naar Drukkerij Van Gorsel in Calfven. Ze was betrokken bij de zondagse bloemen vanuit de kerk. En ze behoorde dus tot de Diakonale Werkgroep.
Wie haar wat beter kende, kon zien dat de laatste fase van haar aardse leven qua gezondheid niet de makkelijkste was. Tijdens haar ziekenhuis-opname bezocht ik haar enkele keren. Op zaterdag 2 april hadden we een niet al te lang, maar wel intens gesprek, waarin ik duidelijk haar geloof proefde. Ze was niet bang. (En ze vroeg zelfs - zo ziek als ze was - iets over mijn privé-situatie…) Op dinsdagavond 5 april was ik weer bij haar, samen met Wolter. Ik mocht haar een zegen geven… Marjan is 75 jaar geworden.

Dankbaar gedenken we deze bijzondere vrouw die zó de aan haar geschonken talenten heeft gebruikt. ‘Voortreffelijk, je bent een goede en betrouwbare dienaar. (…) Wees welkom bij het feestmaal van je Heer.’  (Matthéüs 25: 21)  En ik voeg toe: Marjan, bedankt voor alles!     

Wolter is zijn trouwe maatje Marjan kwijt, al blijven natuurlijk de vele intense herinneringen vanuit het verleden. Mag hij nú merken dat ook hij echt één van ons is, in gezonde belangstelling vanuit onze Gemeente.
Marjan & Wolter hebben tijdens zijn jaren in ons midden een intensief contact gehad met ds. Klaas Vos. Het was de wens van Marjan dat ds. Vos de uitvaart zou leiden. En zo zal het gebeuren.
De afscheidsdienst vindt plaats op dinsdag 12 april om 13.00 uur in ons kerkgebouw te Ossendrecht.
Daarna volgt de graflegging op de Algemene Begraafplaats aan de Scheidreef in Hoogerheide.
Kort voor Pasen, het grote feest van de Opstanding!

Mag Marjan Smit rusten in de vrede van haar en onze Heer en Heiland.
(W. Lolkema, 07 april 2022.)
 

 
Twee van onze gemeenteleden in Heideduin Hoogerheide zijn in de afgelopen tijd overleden. We denken met respect aan hen terug.
Op zaterdag 18 april overleed dhr. Theo Straub, echtgenoot van mw. Corrie Straub – Matser te Hoogerheide. Hij bereikte de leeftijd van 88 jaar. Van hem werd afscheid genomen in de kring van zijn gezin op donderdag 23 april, gevolgd door de crematie.
Op donderdag 23 april ging van ons heen dhr. Jan Oranje, weduwnaar van Tanny Cusee. Hij werd 85 jaar oud. De crematie vond plaats in besloten kring.

Twee (oud-)echtgenoten, vaders en opa’s die er niet meer zijn. Boven één van de berichten van overlijden staat:
Stil   Hij mocht gaan   Het is goed   Hij mag rusten
Maar voor ons een gemis   Nu alles stil geworden is
En zo bidden we om kracht voor hen die Jan Oranje en Theo Straub nu en later missen. Mogen beide broeders rusten in vrede.   
 

Met grote droefenis melden wij het plotse overlijden van dr. Egbert Rooze, echtgenoot van mevr. Tetty Rooze - de Boer. Vader van vier kinderen en zeven kleinkinderen. Geboren en getogen en nu overleden in Antwerpen.

Dr. Egbert Rooze overleed op zaterdagochtend 18 april vroeg in het ziekenhuis in Antwerpen in de leeftijd van eenenzeventig jaar.
Hij studeerde theologie aan de Universitaire Faculteit voor Protestantse Godgeleerdheid te Brussel en werd predikant in de Gereformeerde/PKN-kerk in ’s Gravenmoer (NL) 1974, vervolgens in de Verenigde Protestantse Kerk in België te Mechelen Zuid en Antwerpen Lange Winkelstraat.
Hij doctoreerde in 1995 aan de Universitaire Faculteit voor Protestantse Godgeleerdheid met een academisch proefschrift ‘Amalek geweldig verslagen’.
Gedurende acht jaar was hij vicevoorzitter en lid in de Synodale Raad en ging met emeritaat in 2008.
Egbert was anti apartheidsstrijder hier en in ZA van nog voor de tijd van de Belijdende Kring; bezieler van het jeugdwerk Op Vrije Voeten en erevoorzitter, van KAP kampen, redactielid en trekker van Open Poort, lid van Christenen voor Socialisme Bijbel collectief; actief in de Vredesbeweging; medewerker van Protestants Sociaal Centrum in Antwerpen, van Motief; van Ecokerk.

Hij was een predikant met een groot hart voor oecumene – lid van Antwerpse Raad van Kerken.
Gepassioneerd vertolker van de bijbel, een trouwe en waarachtige strijder voor bevrijding en een uitstekend theoloog.
Docent Bijbelse Theologie in leergangen en opleidingen in België, Nederland, Duitsland en Zuid-Afrika.
Heel zijn leven en getuigenis was doordrongen van zijn hoop voor een wereld in gerechtigheid, vrede en voor heelheid van de schepping – het Conciliair Proces - en van zijn inzet voor vluchtelingen en tegen elke vorm van discriminatie en racisme.

Auteur van: 

Tal van brochures staan op zijn naam of rekenden op zijn medewerking en vlotte pen:

Hij was actief op internationaal terrein in de betrekkingen met de kerk in Zuidelijk Afrika – URCSA; talloze conferenties ERCSA – European Reformed Consultation South – Africa - het Conciliair Proces – bijeenkomsten van Wereldraad van Kerken en de World Communion of Reformed Churches – Studiereizen.

Lang voor de corona crisis, eindigde hij geregeld een of andere van zijn ontelbare erediensten met het lied van Ramses Shaffy:
We zullen doorgaan
Met de stootkracht
Van de milde kracht
Om door te gaan
In een sprakeloze nacht
We zullen doorgaan
We zullen doorgaan
Tot we samen zijn.

In hem verliezen we een theoloog met een groot hart en inzet voor zijn kerk – hij was wel vaker de horzel in de kerkelijke zelfgenoegzaamheid. Hij was allesbehalve een moralist, maar ook geen heilige en had geenszins die pretentie. Hij erkende zijn tekortkomingen. Verzoening blijkt in bepaalde omstandigheden zelfs in de kerk geen begaanbare weg.
Hij heeft gestreden voor de kerk en ook geleden aan de kerk. Maar hij is haar altijd blijven liefhebben en altijd bereid gebleven tot zijn laatste dag om zich er ten volle voor in te zetten.
Hij was een bedienaar én dienaar van het woord – verbi divini minister - in de ware betekenis van het Woord. En een dienaar van de minste van Jezus broeders en zusters, zonder aanziens des persoons.

Het afscheid voor de familie, collega’s en vrienden valt zo mogelijk extra zwaar in deze corona crisistijd met haar beperkende maatregelen.
Ons intens medeleven gaat uit naar Tetty, zijn echtgenote, zijn kinderen en kleinkinderen, zijn familie, talloze vrienden in binnen- en buitenland, zijn gemeenteleden alom, zijn leerhuisgangers, zijn weidse vriendenkring.

Zijn geest van solidariteit en strijd voor bevrijding in navolging van de opgestane Heer voortzetten is zijn gedachtenis eer aandoen.
Soli Deo Gloria

ds. Ina Koeman en ds. Marc Loos

 
Maria Maatje van der Peijl - Hamelink
8 mei 1934 - 24 februari 2020
 
In de middag van maandag 24 februari overleed mw. Riet van der Peijl, in de leeftijd van 85 jaar. We namen afscheid van haar op vrijdag 28 februari in ons kerkgebouw te Ossendrecht, gevolgd door de graflegging op de algemene begraafplaats in Hoogerheide.
Het aardse leven van Riet begon in Kruiningen.  En ze ontwikkelde zich tot een verpleegkundige in hart en nieren. Nuchter, zorgzaam, helder, pienter, zakelijk en gedreven. Zo werkte ze in het Rotterdamse Sophia-kinderziekenhuis en vele jaren later in herstellingsoord Dennenheuvel in de bossen bij Ossendrecht. Na het overlijden van haar man Govert Jan (november 1990, hij werd niet ouder dan 59 jaar) was ze werkzaam in de wijkverpleging. En na haar jaren in ‘het Sophia’ werkte ze ook heel lang in het eigen transportbedrijf, samen met haar man.
Haar drie kinderen gedenken haar als een geweldige moeder. Natuurlijk, ze werden volwassen. Maar Riet bleef toch ook zorgzaam aanwezig.   
Een droevige fase in hun leven was het overlijden van hun jongste zoon en broertje Jan-Kees in 1972. Hij werd slechts vijf jaar oud… Maar het echtpaar van der Peijl wist de draad weer op te pakken.
In een latere fase van haar leven raakte Riet sterk betrokken bij de kerk. Ze was maar liefst zestien jaar ouderling. Bijzonder dankbaar gedenken we als Gemeente het vele kerkenwerk wat Riet heeft kunnen en willen doen. Ze was echt één van ons.    
Deze moeder en (over)grootmoeder van zes kleinkinderen en zes achterkleinkinderen is van ons heengegaan. Bij God mag ze nu wonen, daar waar geen pijn kan komen. Mogen allen die haar nu missen Zijn kracht ervaren op hun levensweg.   

 
Govert Pieter Meulenberg
23 november 1923 - 24 februari 2020

Op de vroege morgen van maandag 24 februari overleed dhr. Meulenberg, in de hoge leeftijd van 96 jaar. We namen afscheid van hem op zaterdag 29 februari in ons kerkgebouw te Ossendrecht, gevolgd door de graflegging op begraafplaats Ter Duinen.
Govert Meulenberg was van oorsprong een Zeeuw, geboren in Oostkapelle. Maar zijn opleiding tot vluchtadviseur en zijn werk als station-manager op verschillende vliegvelden zouden hem (en zijn vrouw) op verschillende bestemmingen brengen: Brussel, Rome en Nairobi. Zo’n 25 jaar was hij station-manager, een beroep waarvan ik de indruk heb gekregen dat je op tientallen zaken en vliegbewegingen tegelijk moe(s)t letten. Al waren er ook in dat vak wel zeer drukke èn minder drukke periodes. En als je op je vrije dag naar de lucht kijkt en je gaat afvragen ‘wat die kist daar op dat moment doet’ - dan ben of dan ga je toch op dat moment weer aan het werk. Zo was Govert. Zo was (voor mij) meneer Meulenberg. Hij verstond zijn vak en beoefende het met hart en ziel.
Vanaf 1951 tot aan de dag van zijn overlijden was hij getrouwd met Ina Overbeeke: maar liefst 68 en een half jaar! Samen hebben ze moeten en kunnen aanvaarden dat hun gezin niet zou worden uitgebreid met een dochter of zoon. Intussen hebben ze wel veel kunnen halen uit de jaren die hen werden geschonken: bijv. binnenlandse reizen maken in Kenia. En tevens reisden ze in die jaren naar o.a. Malawi en Zuid-Afrika. En ook in de lange periode van het pensioen hebben ze veel van de wereld gezien.
Vorig jaar verbleef dhr. Meulenberg een aantal weken in Tante Louise Revalidatie. Ik heb hem verschillende keren bezocht en kwam onder de indruk van zijn vertel-talent. Ook bemerkte ik zijn positieve instelling en de grote betekenis die zijn geloof voor hem had.
We hebben hem toevertrouwd aan de liefde van de levende God. Mag Hij Ina en anderen die Govert erg zullen missen zijn Geest-kracht schenken.
 

Op de late avond van zondag 20 oktober overleed Rudolf Cannemeijer (Woensdrecht) in Wiekendael te Roosendaal. Ruud Cannemeijer werd 78 jaar. Hij was niet alleen docent en onderwijzer, maar ook organist, oprichter van de Bachfreunde en dirigent van de Bergse cantorij Rejoice. Hij heeft ook de cantorij van onze Gemeente opgericht. Een echte musicus!
De uitvaart en begrafenis vonden plaats op vrijdag 25 oktober. In de volgende uitgave van dit blad leest u hier meer over.  We wensen zijn vrouw Janny en hun kinderen en kleinkinderen veel moed en sterkte toe in deze tijd.
 

5 mei 1932 - 11 oktober 2019
Van der Duijnspolderweg Woensdrecht / Mariahove
Op vrijdag 11 oktober kwam er in Moermont te Bergen op Zoom een einde aan het lange en intensieve aardse leven van dhr. Zandee. We namen afscheid van hem in ons kerkgebouw op donderdag 17 oktober, waarna de crematie in stilte plaatsvond in Zoomstede.
Kees Zandee werd geboren in Goes en ontwikkelde zich - na de MULO en de Hogere Landbouwschool  - tot een boer in hart en nieren. In november 1964 trouwde hij met Isabella van Meir. Samen werden zij eind jaren zestig de ouders van hun beide dochters Liesbeth en Jeannet. Kees & Isa hadden een landbouwbedrijf. Op hun akkers groeiden o.a. uien, suikerbieten, aardappelen en graan. En ze hadden ook nog zo’n dertig tot veertig schapen. Kees was gewend om keurig te werken. Dat kon je zien aan kaarsrechte lijnen op het land.
Dhr. Zandee was als boer bij de tijd. Al heel vroeg begon hij met drainage. Hij doordacht alles, ook het plannen van de gewassen op het land. Hij las Engelstalige boeken.  En hij kon lassen! Collega-boeren kwamen bij hem langs voor laswerk en hij stond graag voor hen klaar. Ook voor zijn dochters was hij beschikbaar. Hij hielp hen met hun huiswerk en (later) met allerlei klussen in hun woningen in Ossendrecht en Hoogerheide. In hun jeugd was het heel gewoon dat het gezin de wekelijkse Mis bijwoonde, want zijn vrouw Isa was van Rooms-Katholieken huize. En een gemengd huwelijk, dat  was in 1964 nog best bijzonder. Nadat Kees in de jaren negentig gestopt was met het bedrijf werd de moestuin zijn grote passie. En regelmatig ging hij biljarten. Qua geloof (hij was belijdend lid) was hij een denker. Hij dacht na en sprak over de zin van het leven.
Zijn echtgenote Isa verblijft sinds enige tijd in Vrederust (GGZ-WNB). We wensen haar en allen voor wie Kees veel heeft betekend (vooral de dochters, schoonzonen en kleinkinderen) heel veel sterkte en kracht van onze God toe. En het vertrouwen dat Kees Zandee mag rusten in vrede.
 

Op woensdagmiddag 7 augustus overleed geheel onverwacht, in de omgeving van Waarde tijdens een fietstocht, ons gemeentelid dhr. Kornelis (Kees) Kleefman, Kamerlingh Onnesstraat 40, Hoogerheide.  Kees was de echtgenoot van Klazien Meerman. Hij bereikte de leeftijd van 70 jaar.
Ineens was er dat onontkoombare feit: zijn vrouw, hun drie kinderen en partners en hun vier kleinkinderen - en vele anderen - moeten verder zonder Kees. In de rouwbrief staat dan ook: het is onwezenlijk, oneerlijk en niet te begrijpen.
De naaste familie van Kees herinnert zich zijn enthousiasme en levenslust. Hij stond midden in het leven en genoot van elke dag. En als kerkelijke Gemeente denken wij dankbaar terug aan de periode, lang geleden, waarin Kees Kleefman onze scriba was. We gedenken hem als een unieke mens die zijn levensdagen ontving als een geschenk van onze Schepper.
De afscheidsplechtigheid vond plaats op woensdag 14 augustus in de grote aula van crematorium Zoomstede te Bergen op Zoom, gevolgd door de graflegging op de nabijgelegen begraafplaats.
Mag de heer Kees Kleefman rusten in vrede. En mogen zijn vrouw en kinderen en alle anderen die hem enorm missen, kracht ontvangen in deze weken en maanden van na-bestaan.